وقتی گریبان عدم با دست خلقت میدرید

 

وقتی ابدجشم تو را پیش از ازل می آفرید

 

وقتی زمین نازتو را در آسمان ها میکشید

 

وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می چشید

 

من عاشق چشمت شدم،نه عقل بود ونه دلی

 

چیزی نمیدانم ازین دیوانگی  و عاقلی

 

یک آن شد این عاشق شدن،دنیا همان یک لحظه بود

 

آن دم که چشمات مرا از عمق چشمانم ربود

 

وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد

 

آدم زمینی تر شد وعالم به آدم سجده کرد

 

من بودم وچشمان تو،نه آتشی ونه گِلی

 

چیزی نمیدانم ازین دیوانگی وعاقلی

کلمات کلیدی:

نوشته شده در شنبه 90 آبان 28ساعت 9:29 عصر توسط کتی| (9)|