نیستی........

 

چنان دل کندم از دنیا که شکلم شکل تنهاییست

 

ببین مرگ مرا در خویش که مرگ من تماشاییست

 

مرا در اوج می خواهی تماشا کن، تماشا کن

 

دروغین بودم از دیروز ، مرا امروز حاشا کن

 

در این دنیا که حتی ابر نمیگرید به حال ما

 

همه از من گریز افتد،توام بگذر از این تنها

 

فقط اسمی به جا مانده از آنچه بودم و هستم

 

دلم چون دفترم خالی ،قلم خشکیده بر دستم

 

گره افتاده در کارم ،به خود کرده گرفتارم

 

به جز در خود فرو رفتن ،چه راهی پیشه رو دارم؟

 

رفیقان یک به یک رفتن،مرا با خود رها کردن

 

همه خود درد من بودن ،گمان کردن که هم دردن

 

شگفتا از عزیزانی که هم آواز من بودن

 

به سوی اوج ویرانی پل پرواز من بودن

کلمات کلیدی:

نوشته شده در سه شنبه 90 آبان 24ساعت 7:13 عصر توسط کتی| ()|